Kąpielisko
miejskie w Rudniku powstało w latach dwudziestych. Czysta woda, piasek,
przebieralnie, szatnie i restauracja z obszernym tarasem. Już w roku 1925 na
trasie do Rudnika jeździł regularnie autobus marki Ford a od 1936 czynna była
już linia tramwajowa nr 2 od placu 23 Stycznia do ulicy Południowej.
W okresie międzywojennym, powstały także baseny kąpielowe.
Nad kanałem Trynka
przy ulicy Za Basenem zbudowano dwa, mniejszy zbudowano latach 1934-35. Był to pierwszy 8 –torowy basen na Pomorzu
przystosowany do zawodów pływackich, był przegrodzony płotkiem składał się z dwóch
części, z basenu dla dorosłych oraz części dla dzieci. Okazało się, że jeden
basen jest niewystarczający dla miasta, tak, więc w latach 1936-37 zbudowano
następny większy dla pływających i niepływających.
( 60x40m i głębokości
od 0, 6do 1, 7 m.)
Dzisiaj baseny mają własne ujęcia wody. Poprzednio wodę pobierano z kanału
Trynka i po przefiltrowaniu wpuszczano do basenu.
Do czasu modernizacji
zaplecza kąpieliska, przebieralnie i szatnie były drewnianej konstrukcji. Były
także natryski z letnią naturalnie podgrzewaną wodą ze specjalnego zbiornika. Z
ważnych wydarzeń historycznych należy wspomnieć, że w ostatnich latach
przedwojennych grudziądzcy zawodnicy sekcji pływackiej „Sokoła „ oraz WKS,
uzyskali znakomite wyniki, G. Szumiłowska była mistrzynią Polski a J.
Brendelówna , Fr. Marchlewski i Zajączkowski zdobyli mistrzostwo Pomorza.
Brak informacji o
zorganizowanym kąpielisku przed 1840 rokiem, gdy ilość mieszkańców miasta
wynosiła zaledwie kilka tysięcy osób. Ówczesne
władze miejskie zapewne wyznaczały jedynie miejsca do kąpania nad Wisłą, bez
nadzoru i pobierania opłat.
Pierwsze
nadzorowane kąpielisko nad Wisłą urządzono w latach sześćdziesiątych XVIII w,
przy porcie w okolicy mostu kolejowego. W 1906 roku Grudziądz liczył już prawie
36 000 mieszkańców. Miasto rozbudowywało się, rozwijały się zakłady
przemysłowe, handel, szkolnictwo, służba zdrowia, istniały wodociągi,
kanalizacja, gazownia, elektrownia i komunikacja tramwajowa.
Rozwiązano również problem kąpieliska na Wiśle.
Przyjęto oryginalny projekt budowy pływającego kąpieliska. Na dwóch metalowych pontonach o długości 37 metrów i szerokości 4 metrów obudowano drewnianą konstrukcją. Na czterech narożnikach zbudowano 8- metrowe wieżyczki, każda z nich zakończona była czterema dwuspadowymi daszkami i spiczastymi zakończeniami. Odkryte baseny kąpielowe, oddzielnie dla kobiet i mężczyzn zajmowały przestrzeń między pontonami. Wzdłuż zewnętrznych boków pontonów zbudowano kryte pojedyncze i podwójne kabiny kąpielowe. Z jednej strony urządzono 11 kabin dla kobiet, z drugiej 8 kabin dla mężczyzn. Dno i boki w basenach i kabinach kąpielowych wyłożono deskami zachowując szczeliny do przepływu wody. Kryty taras nad pontonami, przedzielony wzdłuż ścianą, umożliwił oddzielne dojścia do basenów, kabin kąpielowych i szatni. Szatnie urządzono w osobnych między wieżyczkami na wysokości basenu, z przodu i z tyłu kąpieliska. W jednej z wieżyczek urządzono mieszkanie dla dozorcy.
Rozwiązano również problem kąpieliska na Wiśle.
![]() |
Widok w kierunku północnym na drewniane kąpielisko. Po prawo przy mostku wejściowym, okienka kabin kąpielowych i szatni |
![]() |
Pływające miejskie kąpielisko nad Wisłą, urządzone w latach sześćdziesiątych
XVIII w, |
Przyjęto oryginalny projekt budowy pływającego kąpieliska. Na dwóch metalowych pontonach o długości 37 metrów i szerokości 4 metrów obudowano drewnianą konstrukcją. Na czterech narożnikach zbudowano 8- metrowe wieżyczki, każda z nich zakończona była czterema dwuspadowymi daszkami i spiczastymi zakończeniami. Odkryte baseny kąpielowe, oddzielnie dla kobiet i mężczyzn zajmowały przestrzeń między pontonami. Wzdłuż zewnętrznych boków pontonów zbudowano kryte pojedyncze i podwójne kabiny kąpielowe. Z jednej strony urządzono 11 kabin dla kobiet, z drugiej 8 kabin dla mężczyzn. Dno i boki w basenach i kabinach kąpielowych wyłożono deskami zachowując szczeliny do przepływu wody. Kryty taras nad pontonami, przedzielony wzdłuż ścianą, umożliwił oddzielne dojścia do basenów, kabin kąpielowych i szatni. Szatnie urządzono w osobnych między wieżyczkami na wysokości basenu, z przodu i z tyłu kąpieliska. W jednej z wieżyczek urządzono mieszkanie dla dozorcy.
W okresie zimowym, po częściowym demontażu, spławiano do
portu przy Marinie.
Uroczyste otwarcie
odbyło się w dniu 1 czerwca 1908 roku. Ceny biletów; dzieci do lat 14-0, 1
marki, dorośli-0, 2 marki. Wysłużone kąpielisko przetrwało do czasów okupacji.
Na kanale
Trynka były czynne dwa kąpieliska miejskie. Jedno z nich znajdowało się na
placu Kąpielowym.Tak nazwano teren położony na poziomie kanału Trynka, pomiędzy
mostami przy ulicach Klasztornej i Groblowej. Nazwa ta przetrwała do lat
dwudziestych XX w. i wywodziła się z istniejących tam łaźni i kąpieliska.
Od lat czterdziestych
do końca XVIII w. istniało tam tzw. „kąpielisko falowe”. W zachowanej do dnia
dzisiejszego wieżyczki wodociągowej, przyległej do murów obronnych, znajdowały
się do końca XIX w. wodociągi miejskie. Wody Trynki przy wodociągach kierowano
dwoma kanałami. W jednym znajdowało się drewniane metrowej szerokości koło
łopatkowe. Stanowiło ono napęd dla pomp tłoczących wodę do miasta. Tuż za
wodociągami urządzono kąpielisko falowe.Jedna część kąpieliska znajdowała się
za kołem łopatkowym ze wzburzonym przypływem wody, natomiast druga w kanale za
śluzą z naturalnym przepływem. Były to małe kąpieliska, częściowo zadaszone,
otoczone drewnianymi podestami i z jednym natryskiem. Do wody prowadziły
stopnie z poręczami. Odpowiednie przepierzenia z desek w poprzek kanału
wyznaczały długość kąpieliska. Dzierżawcą kąpieliska był zazwyczaj mieszkający
tam mistrz wodociągowy. Miejscowa gazeta z 1847 roku, zachęcała do nabycia
ulgowych sezonowych biletów.
Drugie kąpielisko na Trynce znajdowało się przy
nieistniejącej ulicy Młyńskiej, pośrodku między ulicami Sikorskiego i
Kosynierów Gdyńskich. Od założenia, tj. od 1844 roku do 1893 roku należało do
władz wojskowych.
Następnie przejęte przez miasto, przetrwało prawie do końca
okresu międzywojennego. Od strony ulicy Młyńskiej ogrodzone było szczelnym
drewnianym płotem długości 75
metrów. Od strony muru Zakładu Karnego, urządzono
przebieralnie i kabiny, oddzielnie dla kobiet i mężczyzn. Na długości 50 m, kanał poszerzono do 9 m. Utworzono tam dwa baseny,
każdy o długości 25 metrów.
Na krańcach każdego basenu zbudowano w poprzek zadaszone mostki. Przeciętna
głębokość basenów zależała od poziomu wody w Trynce i wynosiła do około 1, 5 m. Kąpielisko w czasie blisko
100 letniej eksploatacji ulegało wielokrotnej przebudowie. Do czasu wybudowania
basenów kąpielowych przy ul. Za Basenem, było to ulubione kąpielisko
grudziądzan.
![]() |
Kąpielisko garnizonowe i cywilne na Trynce ,znajdowało się
przy nieistniejącej ulicy Młyńskiej, pośrodku między ulicami Sikorskiego i
Kosynierów Gdyńskich.
|
![]() |
Kąpielisko garnizonowe i cywilne na Trynce ,znajdowało się
przy nieistniejącej ulicy Młyńskiej, pośrodku między ulicami Sikorskiego i
Kosynierów Gdyńskich. Płot odgradza ul.Młyńską
|
Tyle historycznych wydarzeń
Fontanna z okresu międzywojennego na Wzgórzu Zamkowym. Służyła,
jako sadzawka dla dzieci.
Dzisiaj Informacja Turystyczna w Grudziądzu poleca zachęcając grudziądzanom do odwiedzin naszych kąpielisk.
1) Zaprasza
na strzeżone kąpielisko i piaszczystą plażę nad Jeziorem Rudnickim Wielkim. Do
dyspozycji plażowiczów jest: budynek sanitarny z recepcją (przebieralnie,
toalety, natryski, w tym dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych, pomieszczenie
dla matki z dzieckiem), wypożyczalnia sprzętu wodnego, wypożyczalnia rowerów,
kijków do nordic walking, leżaków, sprzętu sportowego, grille, ławy biesiadne,
miejsce na ognisko). Dla dzieci przygotowano plac zabaw. Na kąpielisku
wybudowano dwa pomosty, w tym jeden ze skocznią. Na obiekcie znajduje sie letni
posterunek Policji i Straży Miejskiej, punkt sanitarny, funkcjonuje szkółka
pływania i Centrum Nordic Walking "Rudnik". Odbywają się zajęcia
fitness, zajęcia dla dzieci z animatorem, imprezy przy ognisku i muzyce. Na
plaży znajduje się Restauracja Korsarz oraz Wakacyjny Punkt Informacji
Turystycznej z punktem sprzedaży pamiątek. Kąpielisko strzeżone czynne jest w
miesiącach czerwiec – sierpień. W sezonie letnim na plażę dojeżdża autobus
miejski linii R, przed plażą znajdują się parkingi - utwardzony i leśny. Przez
cały rok na plaży odbywają sie imprezy sportowe (Bieg Trzech Plaż, Mistrzostwa
w Nordic walking, rozgrywki w siatkówkę) oraz rekreacyjne (szkółka biegowa,
marsze nordic walking, kąpiele morsów).
2) Zaprasza
na dzika plażę nad jezioro Tarpno ul. Jaśminowa Jest to strzeżone kąpielisko,
częściowo piaszczyste, a częściowo pokryte trawą. Linia brzegowa plaży wynosi 50 m, zaś powierzchnia 2000 m2. Plaża posiada
odpowiednio wydzieloną strefą dla dzieci oraz dorosłych. Do dyspozycji
plażowiczów jest toaleta. Bezpieczeństwo nadzoruje obsługa ratownicza. Kąpielisko
strzeżone czynne jest od początku wakacji do końca sierpnia w godzinie 10:00 -
19:00.
3) Zaprasza
na basen odkryty ( ul. Za Basenem) do wypoczynku na obiekcie, na którym
znajdują się dwa baseny: Basen głęboki o wymiarach 28 m na 50 m, składający się z dwóch
części - dziecięcej o głębokości od 0, 5 m do 0, 9 m oraz części sportowej o głębokości od 1 m do 3 m ze słupkami startowymi i
trampoliną. Basen młodzieżowy o wymiarach 40 na 60 m i głębokości od 0, 6 do
1, 7 m,
wyposażony w bezpłatną zjeżdżalnię wodną o długości ślizgu 45 m. Dla najmłodszych
przygotowano brodzik. Teren wokół basenów pokryty jest trawą i zadrzewiony.
Wypoczywać można na ławkach, leżakach oraz aktywnie - grając w tenisa stołowego
czy piłkę siatkową.Na basenie funkcjonuje wypożyczalnia leżaków oraz bezpłatna
szatnia i punkt gastronomiczny. W czasie sezonu letniego baseny czynne są
codziennie w godzinach od 9.30 do 19.00 (wyjście z wody o godz. 18.30).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz