Rys historyczny miasta Grudziądza "Zamek w Grudziądzu " Część druga

6 maja 2003 roku tego dnia w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Grudziądzu powołany został Społeczny Komitet Odbudowy Klimka

Oto Komitet Założycielski:

Na zdjęciu ( od lewej ): Przemysław Szachnitowski, Janina Guniewicz, Ewa Herman-Nogowska, Roman Pułka, Izabela Fijałkowska
w drugim rzędzie: Janusz Hinz, Tomasz Porębny, Marzena Remiś, Lech Misiaszek, Jerzy Kulwicki
w trzecim rzędzie: Edmund Ściesiński, Zbigniew Maciejewski, Mariusz Głowacki, Marek Szajerka, Robert Rezmer
w ostatnim rzędzie: Michał Hejka, Paweł Grochowski

Fotografia z kroniki komitetu, głównego inicjatora przyszłych prac i badań archeologicznych na Wzgórzu Zamkowym w Grudziądzu

Hans Jacobi ( 1913 -? )

 

Urodził się 12.8.1913 roku w Kolonii , syn inżyniera Fritza Jacobi i Elzy Buhler. Studiował na Uczelniach Stuttgarcie i Gdańsku, Dyplom inż. Na Wydziale Inżynierii lądowej w .Gdańsku i nauk prawnych 23.I.1943 roku uzyskał tytuł doktora na Wydziale Architektury w Gdańsku . 1940 roku pracował jako Miejski Radny i szef planowania, inżynierii, geodezji, leśnictwa i ogrodnictwa w Grudziądzu. Ożenił się z Elfrydą Borkowski.1944 Powołany do służby wojskowej jako pionier. Po wydaleniu z Grudziądza i aresztowaniu przez wojska amerykańskie pozostaje w Kolonii. W 1942 roku ,prowadził badania archeologiczne na terenie zamku Materiał zgromadzony w trakcie prac archeologicznych posłużył mu do napisania pracy dyplomowej. Dzisiaj jego praca nadal jest skarbnicą wiedzy.

Opracowanie Hansa Jacobiego w przetłumaczeniu na język polski „Wyniki wykopalisk w Niemczech. Krzyżackie zamki Grudziądz i Rogoźno „ Publikacja Niemieckiego Stowarzyszenia Zamek. Lista badań tom 3 jako wkład w rozwój historii architektury. Edycja i nadzór Udo Arnold niemiecki historyk i wykładowca uniwersytecki.

Źródła historii cz.1.str.124

 Strona tytułowa z opracowanych badań

Archiwalne plany zamku

Zamek i średniowieczny plan miasta Grudziądza uwidoczniony jest na stronie 20 . Nie ma pokazanej dokładnej daty na rysunku zaprojektowanego przez Steinbrechta i w większości dokumentów w ostatnim czasie przedstawiany jest jako szkic. W związku z tym punkt połączenia centrum miasta i zamku jest fikcyjny, co było przeciwieństwem do warunków lokalnych . Badania urzędowe udowodniły , ze umocnienia w tym miejscu są wciąż dobre.

Grudziądz był przepasany z trzech stron przez podwójne mury i fosą pierścieniem.. Na pierwszej stronie Wisły mury miasta w środku Ratusz , gotycki kościół i ściany - oraz bramy i wieże. ze względu na panoramę miasta to szkic wykonano w skali:. 1 :500 Opracowanie szkicu średniowiecznego miasta Grudziądza, który w przeszłości i dla przyszłej struktury miejskiej miasta wskazuje zarówno na drogi dojazdowe do zamku Zakonu. Główne wejście prowadzi 300 m długości przez miasto. Był chroniony przez mury dzisiejszej ul. Spichrzowej. Droga rozpoczęła się od Trynki przy młynie zamkowym do" bramy wodnej" .

1) H. Jacobi ., Die Ausgrabungsergebnisse der Deutschordensburgen
Graudenz und Roggenhausen. Bonn, 1996, s. 133-145

Antoni Jan Pawłowski (1950-2008)

. Ostatnia prasowa fotografia autora badań

Urodził się 2 lutego 1950 roku w Skórowie Nowym, k. Słupska . Absolwent Uniwersytetu we Wrocławiu z tytułem magistra w zakresie archeologii z wynikiem bardzo dobrym.. Uzyskał stopień naukowy Politechniki Wrocławskiej Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki Doktora Nauk Technicznych

.Strona tytułowa opracowania .Zlecona przez Społeczny Komitet Odbudowy Klimka w Grudziądzu

Sprawozdanie z nadzorów archeologicznych

Prace rozbiórkowe kopca ziemnego przykrywającego swym płaszczem relikty wieży Klimek rozpoczęły się 18 kwietnia 2006 r., zgodnie z „Projektem rozbiórki kopca” autorstwa Mariana Balickiego i wykonywane były ręcznie. Zgodnie z porozumieniem pomiędzy Urzędem Miejskim w Grudziądzu a Społecznym Komitetem Odbudowy Klimka organizacyjnie rozbiórkę prowadził Społeczny Komitet z wykorzystaniem więźniów z Grudziądzkiego Aresztu. Nadzór archeologiczny prowadził autor niniejszego sprawozdania. Urobek w postaci gruzu ceglanego, rozkruszonej zaprawy wapiennej, piasku i humusu współczesnego ładowany był na samochody i wywożony poza tereny zamkowe. Jedynie humus wykorzystywano do uzupełniania ubytków w skarpach Wzgórza Zamkowego. W pierwszym okresie rozbiórki kopca usunięto ręcznie warstwę humusu współczesnego o miąższości 25-40 cm, odsłaniając usypane gruzowisko z różnej wielkości brył ceglanych na zaprawie wapiennej, stanowiących pozostałości ścian wieży po jej wysadzeniu. W szczycie kopca znajdował się zbrojony blok betonowy, na którym usytuowany był postument pod pomnik światowida, a po południowej stronie, w zboczu umieszczone były żelbetowe schody prowadzące od jego podnóża na koronę. Po zdjęciu warstwy humusu okazało się, że relikty wieży usytuowane są w południowej i południowo-zachodniej części kopca, podczas gdy partia wschodnia, północna, północno-wschodnia i południowo-wschodnia usypane zostały dodatkowo formując stożkowaty kopiec o średnicy w przyziemiu około 20 m i wysokości ok. 7,8 m, a więc nieco ponad dwukrotnie więcej niż wynikało to z inwentaryzacji C. Steinbrechta, w której podana jest średnica wieży wynosząca 8,9m zarysie

Rozbiórka kopca ziemnego kryjącego relikty wieży Klimek.

 

Wieża Klimek.(u góry ) Wykop 2007 r. Kamienny fundament wieży ( u dołu )

Ruiny wieży i zabezpieczenie przed dewastacją , na  niewiele się zdało, prezentuje demontaż metalowego zabezpieczenia wejścia  - Przewodniczący Społecznego Komitetu Odbudowy Klimka w Grudziądzu kol. Ryszard Bogdan Kucharczyk

Sekretarz Społecznego Komitetu Odbudowy Klimka w Grudziądzu kol.. Henryk Przerwa aktywnie wspomagał w zadaniach statutowych

Kol. Kazimierz Autryb –skarbnik Społecznego Komitetu Odbudowy Klimka przy pierwszych pracach odkrywczych zamku

Ogrodzony teren badań i pierwsze prace wykopaliskowe